Żołnierz zadzwonił do rodziców, że wraca do domu! Kiedy kilka dni później dowiedzieli się, co się stało, wszyscy dostali gęsiej skórki
Historia opowiada o żołnierzu, który walczył w Wietnamie przez kilka lat, ale pewnego dnia zadzwonił do swoich rodziców, aby powiedzieć im, że wraca do domu.
Tak właśnie się stało.
„Mamo, tato, wracam do domu! Ale chcę cię o coś zapytać. Mam przyjaciela i chcę go zabrać ze sobą” – powiedział.
„Jasne” – odpowiedzieli rodzice.
„Ale chcę, żebyś wiedział coś jeszcze. Został ciężko ranny w walce, nadepnął na minę i stracił rękę i nogę. Nie ma dokąd pójść, więc chcę, żeby został z nami” – dodał.
„Przykro mi, synu, ale może znajdziemy mu dobre miejsce do przeprowadzki” – powiedziała jego matka.
„Nie, mamo, chcę, żeby mieszkał z nami!”.
„Ale synu!” wtrącił się jego ojciec. „Nie wiesz, o jakie poświęcenie nas prosisz. Taki ranny człowiek może być dla nas wielkim ciężarem. Mamy własne życie, więc wracaj do domu i zapomnij o chłopcu, jestem pewien, że sam sobie poradzi”.
Następnie młody żołnierz rozłączył się. Jego rodzice nie mieli z nim kontaktu przez jakiś czas. Ale kilka dni później zadzwoniła policja z San Francisco, aby powiedzieć, że ich syn popełnił samobójstwo, skacząc z dachu. Zrozpaczeni rodzice natychmiast przylecieli do miasta, aby zidentyfikować ciało. Byli zszokowani, gdy odkryli, że ich synowi brakowało ręki i nogi.
Jaka płynie z tego lekcja? Rodzice w tej historii są jak większość ludzi. Nie jest trudno kochać kogoś, kto jest piękny, inteligentny, doskonały. Trudniej jest z tymi, którzy zakłócają porządek naszego życia, ponieważ potrzebują pomocy, ponieważ potrzebują wsparcia.
Większość ludzi jest zamknięta na ludzi, którzy cierpią lub nie potrafią sobie z tym poradzić. Nie bądźmy tacy, nie bójmy się prosić o pomoc, ponieważ nikogo nie krzywdzimy, ani siebie, ani innych.
